In deze column geeft kunstenares en Strobouw lid Andrea van der Werff een beeld van haar persoonlijke ervaringen tijdens de realisatie van haar strohuis. Aflevering 1: Dromen over vrij leven.
Toen ik in 2016 ontdekte dat wij – mijn man en ik – beiden als kind het boek “Vrij leven” stuk hadden gelezen, vonden we, dat het wel heel leuk zou zijn om een eigen ecologische woning te bouwen met tuin rondom.
In vergelijking met de woningen van rond 1900, die wij hiervoor bewoonden, supergeïsoleerd zowel tegen hitte en kou als tegen geluid. Zonder gas op de toekomst voorbereid.
Een mooie kinderdroom.
Zo begon in 2017 ons project met het verzamelen van informatie, het langs laten komen van een makelaar, een gesprek met de bank en met een architect. Uitslag: het huis staat onder water, de bank kan ons niet veel lenen en de architect vindt het budget te klein. Helaas moesten we ons erbij neerleggen dat een kinderdroom niet volwassen zou worden.
Ik bleef echter vinden dat het moest kunnen een huis van twee ton op zonne-energie et cetera. Daar moeten we voor het klimaat toch allemaal aan geloven. Dan moet het dus ook kunnen! Door ervaren bouwers en architecten werd ik echter glazig aangekeken.
We blijven kijken op Funda naar kavels of een op te knappen huis. Ik lees van alles over houten huizen, Tiny Houses, earthships enzovoort. Er zijn genoeg mensen met eenzelfde droom, maar als je doorleest over de prijzen valt dat tegen. Zeker mooie kavels zijn duur. Grond met te renoveren woningen zijn goedkoper, maar de investering om de woning goed te isoleren, blijft groot.
Dan vindt mijn vader in 2018 een betaalbaar kavel. Tijd voor actie, geen woorden maar daden. Opnieuw praten met de bank. De hypotheekvoorwaarden zijn nu gunstiger. Huis grondig opruimen voor de makelaars. De verkoopprijs ligt nu boven water. We gaan ervoor om de kinderdroom volwassen te maken.
Het voelt heel Nederlands de verkoop van het huis. Allemaal kijken maar niet kopen. Maar begin 2019 is die ene koper er dan toch. Inmiddels is ook het ontwerp van de woning klaar en zijn de vergunningen verleend.
Een paar dingen heb ik al wel geleerd. Zelf bouwen kost veel voorbereiding en volharding. Blijven doorzoeken na een keer nee. Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren, Bij een project als dit is dat een kwestie van heel veel geduld. Maar onze kinderdroom zal een volwassen droom worden.
Over Andrea & de column ‘Dromen’
Zoals op de foto uit 1971 te zien is, was ik al jong geïnteresseerd in de bouw. Ik ben inmiddels 13 keer verhuisd en bij elk van mijn eigen huizen moest er meer verbouwd worden. Nooit wordt het echt zoals jij wil. Dus deze keer gaan we voor helemaal zelf bouwen.
Wij zijn mijn man, ik en twee katten. In het nieuwe huis is er ruimte voor kippen en misschien ooit ook voor een hond. Als kunstenaar werk ik in mijn eigen atelier (Atelier Maan Kroon). Ik vind het leuk om dingen zelf te maken en nieuwe technieken uit te proberen.
Ons huis wordt gebouwd van stro, hout en leem. Ik ben er van overtuigd dat deze bouwmethode niet alleen goed is voor het milieu maar ook prettiger wonen is. Het casco wordt door een aannemer neergezet en de afwerking binnen en buiten gaan wij zelf doen.
Sinds kort ben ik lid van de vereniging en heb beloofd om maandelijks een column te schrijven voor de website over mijn ervaringen met het bouwen van ons huis. Ik ben geen expert in bouwen, dus als je bij het lezen tips of vragen hebt, of je wilt een keer komen kijken of helpen reageer dan via maankroon69@gmail.com.
Volgende maand meer!
Tekst en foto’s: Andrea van der Werff // mei 2019.
